Quantcast
Channel: Dyckers blog » Lowrance Elite 4x
Viewing all articles
Browse latest Browse all 18

En hier was ik dus jaren naar op zoek.

0
0

Gistermiddag was het zover.
Na een lezing in Venlo de avond ervoor en nog wat werkzaamheden in de ochtend vond ik het welletjes en was het tijd om weer eens in de belly te duiken. Dan gaat het ratelen, waarheen? Al snel was ik eruit, nieuwe stekken, nieuwe kansen. En zo geschiedde.
Het water lag er prachtig bij, een lichte kabbel en redelijk helder, zoals ik het graag mag zien. Her en der wat aalscholvers en futen, dus vis zit er. En niet veel later lig ik heerlijk te peddelen kijkende naar structuren op m’n fishfinder. Mooie diepe gaten die me altijd weer doen verbazen, 12 meter meet ik. Geen diepte waar ik op vis, maar soms liggen er scholen vis op half water met die strepen eromheen. Echter hier lijkt het toch behoorlijk leeg op grote stukken water, die ik aan het onderzoeken ben. Rond de 10 meter begin ik wat vis te zien in de dieptes, maar niks op half water, dus peddel ik naar de kanten om te kijken of daar wat ligt. 8 meter, 7 meter, 6 meter, verrek her en der laten zich nu wat plukjes zien, hier ligt zeker wat, niet veel later gevolgd door een enkele streep, ik vermoed snoek. De snoek alhier zal altijd op zoek zijn naar scholen vis, om die vervolgens verwoestend aan te vallen. En na pakweg 1,5 uur krijg ik de eerste forse tik op mn cross. Hangen, zonder pardon. Niks geen gepiel, hier hangen ze direct aan mn kers20 streamer. Leuk gevecht volgt, onthaken en terug mag die, zal rond de 70cm zijn. Zo de 0 is eraf, toch altijd fijn.

Na een tijdje hoor ik een flinke plons achter me, kijk om, zie nog net de grote kolk, snel lijn binnen halen, omdraaien die bb en ik knal eroverheen. Daar ik met de di7 vis, ben ik verplicht direct te strippen om de streamer niet ver weg te laten duikelen, de 2de worp is het raak, wederom zonder pardon, hangen, vol erop en deze knalt er een paar keer goed vandoor, wat sterk zijn ze hier toch. Een mooie midtachtiger kan ik even later onthaken. Ff snel een foto schieten en daar duikt ze weer de diepte in.
En dan is het toch wel een periode stil, het wordt al redelijk donker en ik vermoed dat het al rond half 5 is, tijd om langzaam terug te gaan naar de auto. Leuke sessie zo. Kijk toch nog even op de telefoon, verrek nog maar half 4, dat geeft me nog even, wat gaat dat snel deze dagen, moet op tijd terug zijn, maar wil nog wel even door. En dus knallen we door.

Net voor het echt donker wordt nog een worp op de ondieptes dit keer, metertje of 3 is het, vrijwel direct gevolgd door een enorme ruk aan de lijn, meters lijn nemend. Holy^&%*& wat is dit? Ik zie zowaar backing, kan niet anders dan een valsgehaakte metervis. Ze knalt door de oppervlakte heen, er is geen andere weg op dit plateau, die heeft hier gewoon gelegen, iedere vis die langskwam was de klos, dit was haar plekje en nu neemt ze me mee, wat een gevecht. Voor 5 minuten denk ik werkelijk waar dat de vis valsgehaakt is, zoveel kracht. En dan zie ik de schimp en tegelijkertijd de fc onderlijn uit de bek stekend, ik schrik. Mn absolute PR, wat een boomstam, megavet en ook nog eens lang. Heel erg lang. Dan komt het besef en komen de peentjes, knikkende knietjes, als dit maar goed gaat. Het blijft touwtrekken en nog steeds neemt ze runs. Die gaat maar door. Mn cross krom trekkend tot in het handvat. Er zijn enkele obstakels die me al weer doen vrezen naar wat een aantal maanden terug ook gebeurd is, alleen die vis heb ik nooit gezien, deze wel en deze is zeker nog sterker. Genieten? Aanmehoela, dis niet genieten, heb er nog niet helemaal vertrouwen in, hoe gaan we dit doen hier? En dan besluit ik iets wat ik vrijwel nooit doe, maar nu toch echt verstandig lijkt, naar de kant, bb achter me op de kant drukken, flippers snel uit en verder gaat de dril, nog een aantal keren moet ik tot mn heupen het water in, maar dan is ze uitgeteld, ik pak haar snel en leg haar op de kant, vol bewondering. Wat een buik, wat een muil, die ep streamer van toch pakweg 20cm is in geen velden of wegen te bekennen. Die ligt achter in de muil. Ik meet, kan het wederom niet geloven, meet nog een keer, tis toch echt zo, 127. Ga toch weg…en als de wiedeweerga maak ik wat foto’s, het lukt maar lastig met het beperkte licht, helaas het is niet anders, hier moeten we het mee doen, nog even kijk ik haar aan als ze voor me in het water ligt. En dan met een paar ferme staartslagen is ze weg.


Viewing all articles
Browse latest Browse all 18

Latest Images

Trending Articles





Latest Images